Gebruikerswaardering: 5 / 5
Column door Fred van Assendelft - NLMagazine/Columns - Het moet omstreeks 1964 zijn geweest, want ik was bijna achttien. We zijn vijf Amsterdamse vrienden op Terschelling.
Drie tenten op camping Hekkeland in Formerum. We gingen natuurlijk niet naar jongerencamping Appelhof want daar was veel te veel toezicht. Daar moest je voor 12 uur ’s nachts in je tent liggen en dat werd ook nog gecontroleerd.
Elke avond, behalve op zondagavond natuurlijk, liepen we naar Midsland. Daar was een disco en daar waren de meiden. We wisten toen nog niet dat Johan daar niet zo van was en misschien had hij het zelf ook nog niet door, maar hem zagen we nooit innig schuifelend op de dansvloer. Het viel ons niet op, Johan was een gezellige gast, je kon enorm met hem lachen, maar meisjes kon hij niet zo makkelijk krijgen, dachten we.
De andere vier lustten er wel pap van. Eerst even een rondje lopen om te kijken welke schoonheden waar zaten. Dan een biertje kopen. Je dronk in de disco hooguit twee biertjes, want die kostten wel een hele gulden en met een budget van ƒ 12,50 per dag (buiten het al betaalde campinggeld om) kon je geen gekke dingen doen. Als dan je keuze was gemaakt en je danste, was het wachten op de langzamere nummers; dan kon er geschuifeld worden en kreeg je al gauw in de gaten of het meisje jou net zo leuk vond als jij haar.
Na de disco moest het meisje nog wel even naar haar kampeergelegenheid worden teruggebracht en met een beetje geluk duurde dat wel een uurtje. Dan lopend terug naar Hekkeland en als iedereen weer aanwezig was, werden er nog een paar flesjes bier gedronken (die kwamen van de buurtwinkel en waren veel goedkoper) en kwamen de verhalen los: “Die van mij kon er wat van en ik heb haar natuurlijk alle hoeken van haar tentje laten zien.” Naarmate er meer bier vloeide, werden de meisjes losser en de verhalen ongeloofwaardiger, maar dat hoorde zo.
Zo tegen de middag was het ontbijt wel naar binnen gewerkt en togen we op naar de molen. Daar kon je een kopje koffie kopen en je langzaam voorbereiden op het strand. Op het strand hield je voorlopig je spijkerbroek aan, want daar moest je eerst mee in zee, vervolgens kon er je het best mee over het zand rollen en kruipen en de broek daarna in de zon laten opdrogen. Wij maakten zo onze eigen gebleekte- en stone washed jeans. Een nette spijkerbroek ? Dat kon natuurlijk niet.
Na een eenvoudige, doch voedzame maaltijd was het alweer tijd voor Midsland. Haartjes zorgvuldig zo slordig mogelijk gestyled, dat kostte zeker een kwartier, de strakke jeans aan en een slonzige trui en daar gingen we weer. Terschelling, wat een heerlijke tijd.
