Boompuisten, fruitbomen en snoeien - Door Franke van der Laan
Zilveren boompuist
023 HaarlemmerMeer - Deze week liep ik tegen een 5 cm grote zilveren bal aan. Op de foto is te zien dat er aan de voet resten van draden lopen. Dat komt omdat deze bal zich op een ‘creepy’ manier kan verplaatsen. Het is geen paddenstoel maar een slijmzwam. Daar bestaan wereldwijd ongeveer 2.000 soorten van en de ene soort is nog mooier en interessanter dan de andere.
Deze bal of boompuist is een plasmodium. En hij bestaat uit miljarden losse cellen die uit het hout bij elkaar gekropen zijn. Deze cellen zijn amoebe achtig d.w.z. ze kunnen zich via uitstulpingen bewegen en een prooi omsluiten. Ze jagen zo op bacteriën en schimmels in de grond of in meestal zwaar vergaan hout met veel rondkruip ruimte. Als het tijd is om zich voort te planten, bv in deze tijd wanneer het hout te droog wordt, komen ze bij elkaar. De buitenste cellen offeren zich op en maken dat zilverkleurige vlies. Daarbinnen lossen alle celwanden op.
Deze puist is dus eigenlijk een grote cel. Eén van de vele bijzonderheden van slijmzwammen is dat hun celkernen nog het vermogen hebben om zich zelfstandig voort te planten. Het eindresultaat van een ingewikkeld proces is dat ze sporen vormen die als het vlies verdroogd en breekt, kunnen verstuiven. Slijmzwammen heten zo omdat de plasmodia aanvoelen als boterzachte massa’s als ze net uit het hout of de aarde komen.
Fruitbomen
Het is nu een geode tijd om fruitbomen te snoeien. Het risico van vorst is grotendeels geweken en de meeste bomen zijn nog in knop en dus hebben we deze week alle 80 fruitbomen op Meermond gesnoeid. Veel mensen hebben moeite met snoeien en daarom zien veel bomen er als afgehakte kapstokken uit.
Maar goed snoeien is niet zo moeilijk als je met de volgende dingen rekening houdt:
Pruimenbomen zijn het makkelijkste, die zijn zelf snoeiend d.w.z. de takken die niet voldoende licht krijgen verschrompelen vanzelf. Het enige wat ik wel eens doe als een kroon erg dicht wordt, is een paar grote takken uit de kroon halen en dan zaag je zo’n tak bij de basis glad af en niet halverwege.
Bij appel- en perenbomen wil je dat de kroon er esthetisch mooi uit ziet, dus dat er geen takken dwars door de kroon terug groeien en dat er licht in de kroon kan. Ook wil je niet dat er teveel appels aankomen want dan worden ze te klein of groeien er te weinig en dan krijg je appels van een kilo. Wat je ook niet wil is dat takken tegen elkaar groeien waardoor door de wind bloesem of het fruit beschadigd wordt. Dus ik geef takken een beetje ruimte. Welke je er afhaalt maakt niet zo veel uit. De natuur is altijd zelf herstellend.
De dragende takken van appel- en peerbomen zijn kortloten en neerhangende takken. De bloeiende takken herken je aan de dikke knoppen. Een 2e soort takken zijn waterloten. Die krijg je meestal op de plekken waar de boom vorig jaar gesnoeid is en gaan recht omhoog zonder bloei knoppen. Daarmee wil de boom snel dat gat weer opvullen in de kroon. Ik laat alleen waterloten zitten als ik er een groot gat in de kroon mee wil opvullen. Waterloten beginnen pas fruit te dragen na 2 of 3 jaar.
Zo makkelijk is snoeien dus: de kroon moet esthetisch mooi zijn, geen waterloten hebben en er moet licht in de kroon komen zodat de boom fruit kan maken. En altijd takken glad van de stam afzagen of knippen zonder kapstokken. Tachtig bomen snoeien kostte 2 mensen 3 uur.
Waar kunt u zelf aan meedoen?
Elke vrijdag werken we op Meermond en op zaterdag in het Sorghbosch.
Het is leuk en voldoening scheppend om er samen iets moois van te maken. Voor meer info en om een keer te komen kijken, te helpen of met een vraag: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .
