023 Heemstede maatschappij - De Japanse duizendknoop is een fraaie plant die ooit door ene familie Sibolt in 1830 als sierplant is meegenomen uit Japan. De plant heeft een stam die, net als bamboe, wel drie meter hoog kan worden. Het worstelstelsel kan een temperatuur verdragen van wel min 35 graden.
Het is een oersterke plant die vrijwel niet is uit te roeien. De overheid en vele gemeentelijke volksstammen trachten desondanks van alles om deze plant definitief de nek om te draaien; voorlopig tevergeefs.
Geneeskrachtige plant
In China ziet men de Japanse duizendknoop als een zeer gewaardeerde geneeskundige plant. De wortel is een bron van resveratrol, een stof waarvan in onderzoek op dieren is uitgewezen dat het tumors bestrijdt. Het wordt in China dan ook verkocht als een sterk anti-kankersupplement. Men claimt zelfs dat resveratrol zeer snel voortwoekerende kankertumors een halt toeroept.
Groeit overal, geen houden aan
De plant, in de bloeitijd gesierd door fraaie witte en/of rode bloemen, houdt van droge en natte grond, maar ook van voedselrijke en voedselarme grond, zand, klei of veen. Ook groeit hij graag op vervuilde grond en is op langere termijn in staat de grond te zuiveren. Insecten, schimmels, vogels en ook kikkers vinden deze plant volslagen oninteressant en helemaal niks om van te eten, misschien alleen de nectar maar daar houdt het ook mee op. Omdat de plant dus vrijwel geen vijanden heeft die de groei zouden kunnen verstoren, tiert hij welig door met een diep ondergronds worstelstelsel en is vrijwel niet uit te roeien. Maai je hem weg, of scheur je de plant, dan steekt hij in no-time elders de kop weer op. Als je hem maait en je laat het afval enige dagen liggen, dan heeft de plant zich al weer in de grond geworteld. Uitroeien is vrijwel onmogelijk.
>
Niet iedereen even blij
Niet iedereen is echter blij met de Japanse duizendknoop. De plant is de schrik van vele gemeenten en overheidsinstellingen. De plant is zó verschrikkelijk sterk, dat hij gewoon door het asfalt op de weg breekt en wegen kapot maakt. Als de plant eenmaal in de grond zit en vrijwel niet uit te roeien is, kan hij hele funderingen omhoog drukken en kan via funderingen huizen binnengroeien. En daar zit natuurlijk niemand op te wachten.
Ook op bouwlocaties waar de plant welig tiert, is men niet bepaald geporteerd van de plant. Daar moet de plant eerst worden bestreden. En dat is niet altijd even gemakkelijk. Zo
kostte bijvoorbeeld het vrijmaken van deze plant op locaties voor de Olympisch Spelen, Engeland een vermogen.
Door de EPPO, de European and Mediterranean Plant Protection Organization, met vrijwel alle landen uit Europa en rond de Middellandse zee als lid, wordt sterk aangeraden om maatregelen te treffen om verdere introductie en verspreiding te voorkomen en om ongewenste populaties te beheren..
Park Meermond Heemstede
Ook Heemstede heeft te maken met deze voor hen zo verontrustende plant. In het goed bezochte park Meermond, groeit de plant weelderig door en is bijna niet meer te stoppen. Aan de kant van de Cruquiushaven groeit hij verder het park in en ontneemt andere planten de groei. De plant is vrijwel niet meer te stoppen en kan het hele park wel eens gaan overwoekeren. En dat is natuurlijk zonde voor de verdere vegetatie die hier zo goed tot haar recht kan komen. En, áls de plant vrijwel niet is uit te roeien in park Meermond, laten we dan vooral hopen dat de lange ondergrondse wortelstelsels zich geen weg zoeken richting de Cruquiusweg en ook niét ‘de weg oversteekt’ naar de woningen aan de overkant van het park en natuurlijk ook niét naar het stuk grond waar men momenteel 40 nieuwewoningen bouwt. We gaan het zien, de toekomst zal het leren.
Jos de Jong
