023 Haarlem Cultuur - Deze keer was Dorine Hermans te gast bij de Koninklijke HFC. Hermans is als journaliste en historica bekend van een aantal boeken over het Koninklijk Huis.
023 Haarlem Cultuur - Deze keer was Dorine Hermans te gast bij de Koninklijke HFC. Hermans is als journaliste en historica bekend van een aantal boeken over het Koninklijk Huis.
Zo is zij auteur dan wel coauteur van titels als Wie ben ik dat ik dit doen mag, Voor de troon wordt men niet ongestraft geboren, Pieter van Vollenhoven: burger aan het hof, Vertel dit toch aan niemand en Ik mag ook nooit iets. In het dagelijks leven is zij de echtgenote van advocate Bénédicte Ficq, die op 25 september 2015 gastpreekster was op de maandelijkse sponsorborrel.
Alvorens Dorine Hermans het woord krijgt zorgt Bob Witjas, als vicevoorzitter van HFC’s Sponsorcommissie, even voor een grafstemming met de mededeling dat de ‘baar’ gesloten is. Gelukkig betreft het hier geen geval van overlijden, maar slechts de aankondiging dat er even geen drank meer vanuit de bar geschonken mag worden. Niettemin komt zo’n mededeling bij de gemiddelde aanwezige toch hard aan…
Henk Uildriks memoreert in zijn inleiding het opmerkelijke feit dat HFC voor het eerst twee echtelieden als afzonderlijke gastsprekers dan wel -spreeksters op de sponsorborrel mag verwelkomen, waarop hij een nerveuze Dorine Hermans introduceert. Hij slaat een arm om haar heen, stelt haar vaderlijk gerust en leest vervolgens een e-mail voor van ene W.A. van Buren, die daarin toegeeft dat hij 31 jaar geleden bij de Elfstedentocht door Yvonne van Gennip persoonlijk over de eindstreep is geduwd.
Daarmee is het ijs gebroken en is het woord aan een dan ontspannen Hermans die met een hilarische anekdote aftrapt. Zij vertelt dat zij in het begin van haar carrière ook zo nerveus was. Zij heeft een interview afgesproken met Pieter van Vollenhoven voorafgaand aan diens verjaardag op 30 april. Zij vergist zich onderweg in de route, neemt in al haar bescheidenheid de zijingang in plaats van de hoofdingang van Paleis Soestdijk, komt in haar haast te vallen, scheurt haar panty, ziet er niet uit, is een half uur te laat en blaast de sessie af. Een tweede poging verloopt beter. Zij concentreert zich op Van Vollenhoven, feliciteert hem met zijn verjaardag en krijgt daarna een sneer van Koningin Juliana: “Hé, ik ben óók jarig!”
In alle gesprekken die Dorine Hermans heeft gevoerd met diverse koninklijke hoogheden valt het haar op hoe enorm verschillend zij allen voor en achter de schermen zijn, daarmee aangevend dat er vóór de schermen een dramatisch en weergaloos rollenspel wordt gespeeld, terwijl achter de schermen mensen van vlees en bloed tevoorschijn komen die zonder uitzondering de gebruikelijke tekortkomingen en goede en slechte eigenschappen hebben die ook in de doorsnee mens leven. De biografieën van de Koningen Willen I, II en III en Prins Hendrik liegen er wat dat betreft ook niet om. Het zijn soms bijna Shakespeareaanse drama’s waarin overspel, oorlog, liefde, bedrog, verraad, biseksualiteit en buitenechtelijke relaties een rol spelen.
Sommige van haar boeken deden natuurlijk de nodige stof opwaaien en kregen niet altijd de handen van de Oranjes op elkaar. Met het verwijt dat zij en haar coauteur Daniela Hooghiemstra selectief gebruik hadden gemaakt van informatie en minder positief hadden geschreven over Juliana, kregen zij te horen: “De Koningin is boos op jullie”. Toen dat bekend werd gemaakt, werden er meteen 10.000 exemplaren van het desbetreffende boek bijgedrukt…
Een laatste anekdote verhaalt over een tv-interview met Koningin Juliana, die aan het eind van een slopend vraaggesprek opgelucht ademhaalt en voor de microfoon verzucht “Het ei is gelegd”, waarop de opname over moet. Tv-presentatrice Mies Bouwman zegt in 1984 over de spelregels van een gesprek met de Koningin openhartig tegen Juliana “Ik mag niks vragen”, waarop Juliana vertoornd reageert “Waarom niet?” en, refererend aan de door de Rijksvoorlichtingsdienst opgelegde voorwaarden, “Idioot!”
Met deze laatste woorden eindigt het verhaal van Dorine Hermans, die opgelucht ademhaalt en voor de microfoon verzucht “Het ei is gelegd.”
Bert Vermeer
