023 Haarlem Uitgaan - Deze vrijdag vond alweer de 37e editie van het oudste bevrijdingsfestival in Nederland plaats: Bevrijdingspop in Haarlem. Was je er niet bij? Of ben je inmiddels weer bijgekomen op zaterdag? Dan is het een mooi moment voor nog even een sfeerimpressie.
023 Haarlem Uitgaan - Deze vrijdag vond alweer de 37e editie van het oudste bevrijdingsfestival in Nederland plaats: Bevrijdingspop in Haarlem. Was je er niet bij? Of ben je inmiddels weer bijgekomen op zaterdag? Dan is het een mooi moment voor nog even een sfeerimpressie.
Een dek aan grijze wolken bedekt de lucht op Bevrijdingsdag. Wie hoopvol naar boven kijkt om te zien of dat kleine beetje zon wellicht doorbreekt, wordt helaas teleurgesteld. Maar het is droog, en dat is het belangrijkst. Vlak na het ontsteken van het bevrijdingsvuur beklimmen singersongwriter Douwe Bob en zijn trouwe band het Houtpodium. Het veld is nog rustig, maar hun swingende rock-‘n-roll laat het festival op heerlijk ontspannen wijze ontwaken. Met een biertje in het gras is het genieten van bekende nummers als het pakkende Whatever Forever en natuurlijk Slow Down.
De band probeert het ijs te breken door Douwe’s singlestatus en beschikbaarheid voor zowel mannen als vrouwen te benadrukken. “Ben je geïnteresseerd, gooi dan een briefje op het podium met je naam dan voeg ik je misschien toe op Facebook”, roept Douwe aan iedereen die het maar wil horen.
Rond het middaguur staan wat minder bekende namen op het programma. Tijd om even te pauzeren of juist op ontdekkingstocht te gaan langs de podia. Ouders met kinderen kunnen in elk geval hun ei kwijt bij optreden van Dirk Scheele op het Rabobankpodium. Later die middag is het weer tijd voor één van de grote namen: Spinvis, wiens splinternieuwe album ‘Trein Vuur Dageraad’ opnieuw met lof is ontvangen. Onder bekwame begeleiding van zijn band met strijkinstrumenten komen zowel oude als nieuwe nummers ten gehore. Alleen komt de intieme luistermuziek van Spinvis wellicht minder tot zijn recht voor een overwegend jong en uitgelaten festivalpubliek.
De jongere bezoekers hebben zich namelijk al rond het Houtpodium geschaard voor de volgende artiest: hun favoriet Jonna Fraser. Een groepje vriendinnen dat alvast op een plekje met goed zicht staat, is speciaal voor deze artiest naar Haarlem afgereisd. Geduldig luisteren ze naar de zweverige tonen van Spinvis, maar enorm aanslaan doet het niet. “Ik denk dat je een blowtje op moet hebben voor dit nummer”, zegt Eva (23). Ook stellen ze unaniem vast dat de line-up van vorig jaar toch echt een stuk beter was.
Spinvis sluit passend af met eíndelijk een nummer dat het jonge publiek ook kent: ‘Iedereen is van de wereld’ van The Scene, en zo krijgt hij toch nog het merendeel van de toeschouwers aan het klappen en zingen.
Met de komst van Jonna Fraser vervolgen sommigen hun weg naar de wat kleinere podia. De rockers kunnen hun hart ophalen bij Indian Askin op het Jupilerpodium. Niet iedereen komt voor specifieke artiesten. Bevrijdingspop kan ook perfect dienen als middel om nieuwe bandjes te ontdekken. Bart (24) was onverwachts zo laaiend enthousiast over het uit Haarlem afkomstige Loose Air dat hij er spontaan over begint. “Bij de eerste twee nummers dacht ik: het zal wel. Maar daarna vond ik het echt supervet!” De vriendinnen Mariska (28) en Annelia (25) komen vooral om de sfeer te proeven.
“We zijn eigenlijk gewoon een beetje aan het rondkijken”, zegt Mariska. “Er heerst een relaxt en gezellig sfeertje, en het is gelukkig droog.”
Terwijl om acht uur een grote publiekstrekker het Houtpodium eigen maakt, namelijk de Afrikaanse Bombino, verschijnt op het Jupilerpodium een artiest die ook zijn inspiratie haalt uit Afrikaanse muziekstromingen: het Nederlandse Jungle by Night. Zij brengen een energieke mix van funk, jazz en afrobeat. Bij het vallen van de avond zwepen zij het publiek op met hun bongo beats, schetterende trompetten en broeierige sax. Hoe donkerder de hemel wordt, hoe meer het optreden vervalt in een ritmische roes waarbij vooral de heupen moeten swingen. Voor velen gaat het feest hierna nog lang door. De klapper van de avond, De Jeugd van Tegenwoordig, moet namelijk nog komen. Anderen druipen verzadigd af richting huis of treinstation. Wie weet volgend jaar weer, dan met iets meer zon.
Daphne van Hoolwerff
